Neredeyse tüm diyabetli (tip 1 ve tip 2) hastalarda bir çeşit cilt sorunu vardır. En yaygın sorun cilt kuruluğu olarak da bilinen kserozdur.
Küçük damarlardaki kan akışının bozulması cilt atrofisi, saç/kıl kaybı, ayak parmaklarında soğuma, tırnak distrofileri ve tüm derecelerde cilt kuruluğu gibi sorunlara yol açar. Diyabetin geç dönemde görülen yaygın komplikasyonlarından biri olan otonom nöropati, ter üretiminin bozulması, periferik eritem, ödem, atrofi ve hatta cilt kuruluğunun şiddetlenmesi gibi sonuçlar doğurur. Cilt kuruluğu tedavi edilmediği takdirde ülserasyon riski olan fissürler gelişmesine neden olabilir. Ayrıca, ayak basınç artışı ve sürtünmeye maruz kaldığında, ayak ülseri gelişme riski artar.
Ülserler yalnızca hasta açısından önemli ölçüde rahatsızlık ve sorunlara yol açmakla kalmayıp aynı zamanda en önemli sonuç olarak ampütasyona yol açabileceğinden, bunların önl Devamını Göster